In de jaren tachtig van de vorige eeuw ben ik met intervisie begonnen. We (d.w.z. de intervisiegroep) praatten over onze eigen problemen op het werk. We oefenden met verschillende methoden en zagen resultaat van onze gesprekken. Dat motiveerde ons sterk.
Wisten wij veel dat dat intervisie was?! Min of meer toevallig kwamen we de term tegen en we lijfden hem in. De Japanse ‘’Quality circles’’ kwamen we in dat verband tegen, intervisie kenden we uit de gezondheidszorg en van de supervisie-opleiding. Allemaal had het te maken met probleemoplossende methoden. Het begrip ‘reflectie’was overigens toen nog niet tot ons doorgedrongen, maar we waren er volop mee bezig!
Toen we in 1983 met onze intervisiegroep een boek gingen schrijven, hadden we nooit vermoed dat dit Intervisie bij Werkproblemen zo’n succes zou worden. Inmiddels geheel herzien natuurlijk (16e druk 2016).
De omschrijving van intervisie die ik in de eerste druk (1986) liet opnemen, is al die jaren blijven staan en veelvuldig gebruikt en geciteerd.
Onder intervisie versta ik
- collegiale ondersteuning met betrekking tot
- onderlinge advisering bij werkproblemen
- in een leergroep bestaande uit gelijke
- die binnen een gezamenlijk vastgestelde structuur
- tot inzichten en oplossingen tracht te komen
- in een zelfsturend en op reflectie gericht leerproces
Mijn activiteiten op het gebied van intervisie
- lezingen (bv over weerstand tegen intervisie, intervisiemethoden, implementatie van intervisie, succesfactoren enz. (in overleg).
- workshops (de praktijk van intervisie
- trainingen van teams/consultants/coaches/leerkrachten/staffunctionarissen enz.
- consultaties m.b.t. de werkstijl bij intervisie van een intervisiegroep
- artikelen voor tijdschriften